Domyślność

Po drodze z kościoła do domu jest cukiernia. Jak nie trudno się domyślić, jest ona stałym punktem niedzielnego planu dnia. Jednakże żeby dostać w cukierni upragnionego loda czy ciastko, dzieci muszą na nie "zapracować" w trakcie niedzielnej mszy. Kiedy są małe, muszą być "grzeczne" czyli nie biegać, nie krzyczeć i ogólnie słuchać rodziców. 2-3 latki muszą dodatkowo uczestniczyć w liturgii na miarę własnych możliwości - mówić "Ojcze nasz", klękać i wstawać kiedy rodzice mówią, przekazywać znak pokoju, itp. Koło 4 urodzin włącza się sprawdzian najważniejszy czyli konieczność opowiedzenia o czym była ewangelia i/lub kazanie. Oczywiście również stosownie do wieku i trudności tematu - od Zochacza rodzice oczekują na razie by zapamiętała kilka kluczowych słów lub podstawową myśl wiodącą. Pietruszka żeby "zaliczyć" musi streścić w miarę dokładnie ewangelię oraz podać najważniejszą tezę kazania. Dla ułatwienia zadania, rodzicie zwykle zabierają przychówek na msze dla dzieci. 

Dzisiaj w trakcie mszy Zochacz wierciła się i interesowała wszystkim w koło, Mama miała więc poważne powody do podejrzeń, że z ewangelii nie zapamiętała niczego. Kiedy więc wyszły z kościoła zadała to samo pytanie które zadaje co tydzień - o czym dzisiaj czytał ksiądz. "O Panu Bogu" odparła Zochacz z miną pokerzysty. "A bardziej konkretnie?" indagowała Mama. Zochacz nie dała się zbić z tropu i odparła stanowczo "O Chrystusie".

No w sumie jakby Mama miała w ciemno streścić nie słyszaną przez siebie ewangelię to pewnie poszłaby tym samym tropem.

P.S. Na szczęście Zochaczowe ucho okazało się być bardziej wyczulone w trakcie kazania więc jednak deser był.