Dźwig osobowy

Mama poszła z Zochaczem do supermarketu. Radośnie złapała wózek sklepowy, po czym stwierdziła że chyba nie da jednak rady wrzucić do niego Zochacza. Wizja wędrowania po sklepie z córką latającą między regałami też jej jednak nie ucieszyła.

Szczęśliwie Mama jest już matką średniozaawansowaną, w dodatku nigdy nie była szczególnie wstydliwa. Spokojnie podeszła więc do młodego człowieka stojącego obok i powiedziała "Przepraszam, jestem w piątym miesiącu ciąży i nie bardzo mogę dźwigać. Czy włoży mi pan córkę do wózka".

I tym sposobem Zochacz rozsiadła się w wózku. W ten sam zresztą sposób wysiadła z niego przy kasie, choć za dźwig osobowy robił inny pan. Żaden nie protestował. Co ciekawe, nie protestowała też Zochacz, choć można by zrozumieć, że trzylatka przestraszy się tego że obcy pan ją podnosi.

Jak widać nie należy tracić wiary w ludzi. Ani bać się prosić o pomoc.